دندانهایی که روکش (کراون) یا لمینیت می شوند منعی برای درمان ارتودنسی ندارند. با این حال قدرت اتصال براکت و تیوب ارتودنسی به سرامیک (متریال اصلی روکش) ضعیف تر از مینای دندان می باشد. بنابراین ارتودنتیست و بیمار باید دقت بیشتری در تأمین استحکام باند و جلوگیری از شکستن آن به عمل آورند. به عنوان مثال به بیمارانی که دندانهای روکش شده دارند تأکید بیشتری نسبت به منع استفاده از غذاهای سخت در رژیم غذایی می گردد. زیرا باند براکت و سرامیک نسبت به استرس های کششی ناشی از فشار غذا خوردن بسیار حساس و شکننده می باشد.
همچنین بخوانید: تغذیه در ارتودنسی
همچنین بند ارتودنسی روی دندانهای روکش دار نسبت به دندانهای طبیعی تطابق کمتری نشان می دهد. زیرا روکش دندانی الزاما از آناتومی طبیعی دندان پیروی نمی کند.
