مکیدن انگشت از رایج ترین عادت های کودکان است. این عمل به کودکان حس آرامش و سرگرم کننده می دهد. اگر کودک دچار تنش های هیجانی یا امنیتی شود این کار باعث آرام شدن او می شود. تا قبل از 5 سالگی نباید حساسیت نسبت به عادت مکیدن انگشت داشت زیرا هرچه سن کودک بیشتر می شود ممکن است این عادت به کلی عوض شود. اما اگر کودک در سن هفت سالگی همچنان این عادت را ترک نکرد آنگاه باید اقدامات لازم جهت ترک عادت مکیدن انگشت انجام شود.
اگر می خواهید کودکان تان عادت مکیدن انگشت را ترک کنند هیچ گاه با تشر وتنبیه این کار را نکنید. حدالامکان با تشویق والدین و مربیان مهد کودک می توانید کم کم این عادت را از سر کودکان خود بیاندازید. بخاطر سن کم کودک و نداشتن آگاهی کامل از عوارض نباید با آن ها با روش های سختگیرانه رفتار کرد. بلکه گفتگو درباره عوارض مکیدن انگشت و نشان دادن تصاویر ناهنجاری های دندانی بهترین راه برای ترک عادت هستند. کودکان سریع تر از هر فرد دیگری حرفای منطقی و علمی شما را می پذیرند. پس از صحبت کردن درباره عوارض مکیدن انگشت دست به کودکان خود اجتناب نکنید.
اگر کودکانتان با صحبت کردن قانع نشدند و یا سن آن ها اجازه گفتگو را نمی دهد، می توانید زمانی که خواب هستند، نوک انگشتان آن ها را از مواد تلخ بهداشتی بمالید تا به هنگام مکیدن از این کار اجتناب کنند.
پرت کردن حواس کودکان و مشغول کردن دستان آن ها به نقاشی کشیدن و کاردستی درست کردن یکی از روش های موثر است. البته باید این نکته هم در نظر بگیرید که ترک عادت زمان بر است و با یک روز این اتفاق نمیوفتد.
علت اصلی مکیدن انگشت رهای از تنش های استرس زا یا امنیتی است که درصورتی که کودک دچار حس عدم امنیت یا تنش های استرسی می شود این کار را انجام می دهد تا حس آرامش به او برگردد. به همین جهت بهتر است والدین شرایط و محیط آرام بخشی را برای کودک به وجود آورد. شبها با نوازش و کتابخوانی کودک را به استقبال خواب دعوت کنند. به کودک یاد دهند که به هنگام عصبانیت با والدین خود صحبت کنند. برخی مواقع مکیدن انگشت دست به طور ناخودآگاه صورت می گیرد، با یادآوری والدین به کودک می توان آن را از ادامه کار متوقف کرد. همچنین برای آرامش و دوری از تنش های عصبی کودک ورزش کردن و بازی با دوستان گزینه مناسبی برای حفظ آرامش ذهنی کودکان است.
پس از توقف عادت مکیدن می توان با دستگاههای متعددی اعم از ثابت یا متحرک نسبت به درمان عوارض بجا مانده از قبیل کراس بایت، اپن بایت، اورجت زیاد و … اقدام نمود. بدیهی است هر چقدر عادت دیرتر متوقف گردد درمان اثرات باقیمانده سخت تر خواهد شد.
اخرین راه چاره برای درمان مکیدن انگشت رجوع به متخصص ارتودنسی است. متخصص ارتودنسی با استفاده از ابزار هایی که در دست دارد می تواند موجب ترک عادت کودک شود. گارد انگشت شست یا محافظ انگشت شست دستگاهی است که به دور انگشت شست بسته می شود که هیچ گونه آسیب و ناراحتی برای کودک ندارد و فقط مانع مکیدن انگشت شست می شود.
انواع بریس های دهانی از دیگر ابزار هایی هستند که در جهت ترک عادت مکیدن انگشت در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد.
بریس ثابت یا شن کش : دندانه ها یا چنگک هایی در وسط شن کش قرار دارد. محل قرار گیری این دستگاه پشت قوس بالایی دندان های جلویی قرار می گیرد و زمانی که کودک انگشت را درون دهان قرار دهد احساس ناراحتی می کند.
بریس ثابت داخل دهان : همانند بریس ثابت یا شن کش است که در بالا گفتیم. با این تفاوت که بجای چنگک از حلقه ومیله فلزی وجود دارد. استفاده از ابزار ارتودنسی برای ترک عادت به مدت چند ماه درون دهان قرار می گیرد تا کودک به کلی عادت مکیدن را ترک کند.
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دکتر داودیان است. © 1403