2018-05-28
دستگاه ارتودنسی متشکل از سیم، بریس ارتودنسی و براکت ارتودنسی است که هر کدام در جهت هدف خاصی طراحی و ساخته شده اند. برخی از بیماران به دلیل نداشتن اطلاعات کافی از نحوه قرار دادن دستگاه ارتودنسی همواره نگرانی و ترس دارند که آیا به هنگام قرار دادن دستگاه ارتودنسی به دندان هایشان آسیب می رسد یا خیر. یکی از اقداماتی که در درمان ارتودنسی صورت می گیرد باندینگ در ارتودنسی است که جزو اقدامات اولیه ارتودنسی به حساب می آید.
باندینگ در ارتودنسی چیست
باندینگ در ارتودنسی به مفهوم چسباندن براکت ها روی دندانها می باشد. برای این امر ابتدا سطح دندانها توسط اسید معینی متخلخل (اِچ) می گردد و سپس براکت ها توسط چسب (باند) کامپوزیتی ویژه ای که برای این منظور تهیه شده است چسبانده می شود.
باندینگ اقدامی است که در جهت قرار دادن صحیح براکت بر روی دندان ها صورت می گیرد. با وجود اینکه با پیشرفت علم براکت ها مختلفی ساخته شده اند اما اگر آن ها به طور صحیح بر روی دندان ها قرار نگیرند هیچ تاثیری بر روی حرکت دندان ها نخواهند گذاشت. دو نوع روش برای باندینگ ارتودنسی وجود دارد، روش مستقیم و غیر مستقیم. برای سفت کردن براکت ها و بریس ها بر روی هر یک از دندان از تاباندن نور یا مواد شیمیایی استفاده می کنند که اثر چسبندگی بیشتری دارند.
باندینگ ارتودنسی غیر مستقیم چیست؟
در روش غیر مستقیم ابتدا براکت ها بر روی مدل گچی دندان ها قرار می گیرند. و بعد بریس ها به دندان بیمار منتقل می شوند. اما این روش معایب زیادی دارد به همین دلیل باندینگ مستقیم موثر ترین و دقیق ترین روش پیشنهادی است.
اگر از روش باندینگ غیر مستقیم استفاده شود، بیمار باید تعداد جلسات پی در پی زیادی به متخصص ارتودنسی مراجعه کند، با وجود اینکه مرحله اولیه درمان آن کوتاه تر است. این جلسات پی در پی به دلیل احتمال جابه جایی براکت ها انجام می شود که موجب افزایش طول درمان نیز می شود.
باندینگ ارتودنسی مستقیم چیست؟
در طول قرار دادن بریس های ارتودنسی به دلیل اینکه بیمار باید مدت زمان طولانی تری دهان خود را باز نگهدارد در نتیجه سبب آزار بیمار می شود که کار را برای ارتودنتیست سخت تر می کند. در روش باندینگ مستقیم براکت ها به صورت مستقیم بر روی یک دندان قرار می گیرند. هر براکت باید بر روی یک دندان بنشینند. به همین خاطر زمان بیشتری برده می شود زیرا ارتودنتیست باید با جزئیات و تمرکز بالایی این کار را انجام دهد.
مراحل باندینگ در ارتودنسی چیست؟
به طور کلی باندیگ در ارتودنسی به معنی چسباندن براکت ها بر روی دندان ها می باشد. برای آنکه باندینگ در ارتودنسی انجام شود باید در سه مرحله صورت گیرد. در مرحله اول ابتدا سطح دندان با یک نوع اسید خاص متخلخل می شوند که به آن اچ کردن نیز می گویند. سپس بر روی سطح دندان یک چسب رقیق به عنوان پرایمرقرار می دهند. در مرحله آخر چسب اصلی را روی پایه براکت قرار می دهند سپس روی سطح براکت را با سوند فشار می دهند تا چسب های اضافی از آن خارج شود.
توجه داشته باشید که چسب در دهان مرطوب دوامی ندارد به همین منظور قبل از هر گونه اقدامی ارتودنتیست یک رترکتور لب را برای خشک نگهداشتن دندان ها درون دهان قرار می دهد. بدون وجود رترکتور امکان ندارد که لب هایتان را دور دندان نگهدارید تا دندان هایتان خشک نگهداشته شوند. سپس برای انکه لایه های خارجی را از روی دندان بردارند یک لایه ژل به دندان ها می زنند و بعد از گذشت سی ثانیه دندان ها را می شویند. این ژل طعم ترشی دارد که برای همه افراد طعم خوبی نیست اما برای اقدامات قبل از انجام باندینگ لازم و ضروری است.
آیا استفاده از رترکتور به دهان و دندان آسیب می رساند؟
استفاده از این وسلیه تنها برای باز نگهداشتن دهان و خشک نگهداشتن دندان ها طراحی شده است. بعد از اتمام کار باندینگ هیچ آسیبی نه به دندان ها وارد می شود نه به دهان. تنها به دلیل خشک شدن دهان کمی برای بیمار آزار دهنده است که با برداشتن رترکتور این مشکل بر طرف می شود.
مدت زمان باندینگ ارتودنسی چقدر طول می کشد؟
باندینگ ارتودنسی در یک جلسه انجام میگرد که نهایتا بین 10 تا 20 دقیقه به طول می انجامد. وقت گیر ترین قسمت باندینگ جاگذاری بریس و محکم کردن آن توسط نور است. توجه داشته باشید که نور های LED زمینه سفت کردن بریس سریع تر انجام می گیرد. با کوتاه کردن طول موج نور کل دندان ها در عرض نهایتا 20 دقیقه باندینگ می شوند. اما در گذشته که از نور های هالوژنی برای سفت کردن بریس استفاده می کردند زمان بیشتری هم می برد زیرا برای هر براکت باید نور به مدت 20 ثانیه تابانده می شد. همچنین نور های پلاسما زمان را از نوی های LED کمتر کرده اند و برای هر براکت تنها 3 ثانیه زمان لازم است.
