کشیدن دندان 4 در ارتودنسی جزو اولین اقداماتی است که یک دکتر ارتودنسی برای اجرای کشیدن دندان و فرم دهی به دندان ها انجام می دهد. هر چند که کشیدن دندان ها جهت اجرای عمل ارتودنسی به طور حتم ضرورت ندارد اما در بیشتر مواقع جهت ایجاد فضای مناسب در فک و همچنین رفع جلوزدگی دندان ها و یا عیوب دیگری مانند شلوغی دندان ها می بایست به غیر از 6 دندان جلوی دهان، تعدادی از دندان های عقب کشیده شوند که اصولا کشیدن دندان 4 در ارتودنسی یعنی دندان نیش جزو اولین گزینه هایی است که در جریان کشیدن قرار می گیرد.
چنانچه هر فردی به علت کوچک بودن فک و یا نامرتب بودن دندان ها از جلوزدگی فک و وجود ناهنجاری های دندان دچار نارضایتی باشد، قطعا در هنگام صحبت کردن و یا لبخند زدن، چهره نازیبایی خواهد داشت که در چنین صورتی از حضور در محیط اجتماعی اجتناب می کند و به طور حتم اعتماد به نفس پایینی خواهد داشت که در چنین حالتی یک متخصص ارتودنسی می تواند با قرار دادن براکت های ثابت و یا متحرک بر روی دندان ها در طولانی مدت و کشیدن دندان 4 در ارتودنسی حالت نرمالی را به شخص بدهد و زیبایی چهره فرد را چندین برابر کند، از این رو سیم کشی دندان به عنوان یکی از راهکارهای اصلاح طرح لبخند به کار می رود. البته بهتر است بدانید چنانچه درمان ارتودنسی قبل از 8 سالگی انجام شود قطعا بدون کشیدن دندان فرد می تواند به فرم نرمالی از دندان ها برسد.
از آنجایی که ارتودنسی به منظور مرتب کردن دندان ها در یک ردیف اجرا می شود پس باید فضای کافی برای حرکات دندان ها در دهان وجود داشته باشد؛ زیرا دندان ها در صورت مرتب شدن و عقب رفتگی به فضای کمتری نیاز دارند، بنابراین کشیدن دندان 4 در ارتودنسی و یا کشیدن دیگر دندان ها در عقب فک بسیار ضروری می باشد و بیمار حالت نرمال تری به خود می گیرد. پس چنانچه قبل از اجرای ارتودنسی بیمار با کشیدن یک یا چند عدد از دندان های خود موافقت نکند بنابراین پس از پایان دوره درمان ارتودنسی و مرتب شدن دندان ها به مرور زمان دندان ها به حالت اولیه خود باز خواهند گشت در نتیجه هزینه و درمان بیمار هدر می رود. نکته قابل توجهی که در این زمینه وجود دارد در مورد کشیدن دندان عقل است در واقع کشیدن دندان عقل نمی تواند هیچ فضای مناسبی را برای درمان ارتودنسی فراهم سازد پس دندان عقل نمی تواند جزو گزینه هایی باشد که متخصص ارتودنسی بر روی کشیدن آن تمرکز دارد.
چنانچه در نظر دارید تا بهترین روش ارتودنسی را بر روی دندان های خود اجرا نمایید در اولین مرحله لازم است تا با معاینات دقیق یک متخصص یک عکس کلی از دندان و فرم فک خود تهیه کنید. طی این بررسی های حساب شده معمولا متخصص ارتودنسی فضای کافی دهان و فک بیمار را برای تنظیم دندان ها و هم ردیف شدن آنها را مطابق با اندازه قوس دهان و ارزیابی کمان فک بالا و پایین مورد بررسی قرار می دهد.
در چنین مرحله ای پزشک معالج کشیدن دندان 4 در ارتودنسی را به شما پیشنهاد می دهد؛ چرا که قوس دهان می بایست فضای لازم برای جایگیری مابقی دندان ها را داشته باشد. در واقع به این نوع دندان ها که به صورت اجبار از فضای دهان حذف می شوند با نام دندان های پرمولر از آنها یاد می کنند. این نمونه از دندان ها به طور حتم میان دندان های نیش و بزرگترین دندان های آسیا قرار دارند. البته لازم است بدانید که فشردگی دندان ها در قسمت دندان های نیش بیشترین اندازه را دارد پس در زمان کشیدن دندان می بایست از دندان های نیش شروع کرد ولی چنانچه امکان کشیدن دندان های نیش وجود نداشته باشد قطعا دندان های آسیا مورد توجه قرار خواهد گرفت.
زمانی که پزشک متخصص جهت اجرای درمان ارتودنسی کار خود را آغاز می کند اولویت کشیدن را به دندان هایی می دهد که پوسیده، روکش شده، پر شده و آبسه کرده هستند و اصولا جایی در دهان نخواهند داشت. در درجه بعدی کشیدن دندان 4 در ارتودنسی اولویت دارد، اگر چنانچه باز هم فضای کافی برای هم ردیف شدن دندان ها و عقب رفتگی آنها وجود نداشته باشد مطمئنا دندان بعدی که باید کشیده شود دندان شماره 5 است که می بایست از دهان حذف شود. البته فراموش نکنید که در کشیدن دندان 4 در ارتودنسی و یا دیگر دندان های اضافه لازم است تا این کار به صورت قرینه انجام بگیرد. یعنی اگر دندان شماره 6 از فک بالا کشیده شد می بایست دندان شماره 6 سمت دیگر دهان هم به درستی کشیده شود تا با حذف قرینگی و تعادل در دهان غالبا دندان ها به طور منظم حرکت کنند.
در ایده آل ترین روش انجام ارتودنسی کشیدن دندان 4 در ارتودنسی از هر طرف فک می تواند شرایط مناسب تری را برای اصلاح طرح لبخند یا همان درمان ارتودنسی فراهم آورد. هر چند که اولویت با دندان های خراب می باشد اما به هر حال حذف دندان 4 یک گزینه بسیار مناسب برای ایجاد فضای فوق العاده در دهان به شمار می آید؛ زیرا این نوع دندان دارای دو کانال است که در کمترین زمان توسط دندان های اطراف پر می شود و جای هیچ نگرانی را برای بیمار باقی نمی گذارد، از طرفی دیگر با ایجاد یک فاصله 2 تا 5 میلیمتری در طرفین فک می تواند بهترین فضا را برای فرد بیمار فراهم آورد.
1_ دندان اضافه
2_ بروز تروما
3_ تحلیل ریشه دندان ها
4_ غیر قابل بودن ترمیم دندان ها
5_ بهم ریختگی دندان ها یا همان شلوغ بودن آنها
6_ کوچک بودن فک
7_ بزرگ بودن دندان ها
8_ خرابی دندان ها
9_ نبود فضای کافی در دهان
10_ دندان عقل
11_ کاموفلاژ
12_ وارد آمدن صدمه های جدی به دندان
و…
از جمله دلایل کشیدن دندان در ارتودنسی می باشد. البته فراموش نکنید که در بیشتر اوقات متخصص ارتودنسی کشیدن دندان را تجویز نمی کند و در واقع کشیدن دندان زمانی صورت می گیرد که دیگر هیچ راهی برای فضا سازی فک وجود نداشته باشد.
بیشتر افرادی که کاندید درمان ارتودنسی می شوند تصور می کنند که پزشک متخصصی که بدون کشیدن دندان 4 در ارتودنسی و صرف نظر از کشیدن سایر دندان ها این کار را انجام می دهند قطعا پزشک حاذق تر و با مهارت تری می باشد. در صورتی که چنین باوری کاملا اشتباه است؛ زیرا اگر بیماری به دلیل ترس از کشیدن دندان از انجام این کار صرف نظر کند قطعا به مرور زمان خواهد دید که دندان ها از حالت نرمال خارج می شود و در نهایت دوباره دندان ها حالت هماهنگی خود را از دست می دهند. پس به طور کلی کشیدن برخی از دندان های عقب دهان جهت مهیا ساختن یک فضای استاندارد می تواند کیفیت کار درمان ارتودنسی را تضمین کند.
معمولا ارتودنتیست ها برای کشیدن دندان 4 در ارتودنسی بیمار، اصولا 6 دندان جلو را برای حفظ زیبایی فرد همیشه نادیده می گیرند. پس دندان های 1 و 2 و 3 از هر طرف چپ و راست تحت هر شرایطی باید محفوظ بمانند. بنابراین چنین عملی از کشیدن دندان 4 در ارتودنسی آغاز می گردد که چنانچه این شماره از دندان سالم بوده و هیچ نوع خرابی در آن دیده نشود قطعا متخصص ارتودنسی از کشیدن آن هم صرف نظر می کند و به سراغ دندان شماره 5 می رود که اگر باز هم این شماره از دندان هیچ دلیلی برای کشیده شدن نداشته باشد همچنان پزشک متخصص کار کشیدن را بر روی سایر دندان های انجام می دهد.
و همچنین با روش ارتودنسی نامرئی می تواند با در اختیار داشتن مجهزترین تجهیزات دندانپزشکی و البته به کار گرفتن جدیدترین تکنیک های ارتودنسی تا حد ممکن با فضای سازی دندان در فک و دهان از کشیدن دندان 4 در ارتودنسی جلوگیری کند.
دیدگاهتان را بنویسید