ارتودنسی و ایمپلنت

---

ایمپلنت چیست؟

از بین رفتن دندان‌ها یک اتفاق نسبتاً متداول است، چه از طریق آسیب‌دیدگی و چه از نظر بیماری، شاهد این موضوع هستیم که تعداد بیشتری از بیماران برای جایگزینی دندان خود ایمپلنت را انتخاب می‌کنند. کاشت دندان یا ایمپلنت از یک پست تیتانیومی تشکیل شده است که در استخوان فک وارد می‌شود تا ریشه دندان از دست رفته جایگزین شود. سپس به یک تاج وصل می‌شود، که دقیقاً مانند یک دندان طبیعی به نظر می‌رسد و کار می‌کند. این فرآیند به طور معمول 3 تا 4 ماه به طول می‌انجامد و به دنبال آن، هنگامی که این جوش خوردن ایمپلنت و استخوان فک صورت گرفت، نوبت به قسمت تاج و روکش دندان می‌رسد تا بر روی پایه قرار بگیرد. ایمپلنت‌های دندان به جایگزینی گفته می‌شوند که برای یک یا چند دندان از دست رفته به کار می‌رود و جنس آن از پایه ی تیتانیومی ساخته شده است که به راحتی قابل سازگار با سلول‌های بدن می‌باشند.

هنگامی که ایمپلنت‌های دندانی در موقعیت قرار بگیرند نباید حرکت کنند، اما متأسفانه دندان‌های طبیعی طابع نیستند. دندان‌ها می‌توانند به دلایل زیادی تغییر شکل دهند، با افزایش سن، تمایل طبیعی دندان‌ها برای جمع شدن به سمت جلوی دهان وجود دارد. برای بسیاری از بیماران، براکت یک راه حل آشکار جهت حل این مشکل ارائه می‌دهد، اما اگر یک یا چند ایمپلنت دندان داشته باشید، آیا براکت‌ها هنوز یک گزینه هستند؟

پاسخ کوتاه این است: بله ، براکت‌ها می‌توانند کاملاً مناسب باشند و بسته به شرایط شما چند رویکرد وجود دارد که می‌توانیم از آن استفاده کنیم.

---

---

انواع ایمپلنت:

Endosteal:

این نوع ایمپلنت همانند یک پیچ و یا استوانه‌ای تیغه‌ای شکل و پوشیده شده به همراه فلز و یا سرامیک در استخوان فک جای می‌گیرد.

Subperiosteal :

: این نوع ایمپلنت قابل جای‌گذاری در استخوان و در زیر لثه می‌باشد. مواد این نوع ایمپلنت از نوع تیتانیوم می‌باشد زیرا به سبب جایگیری در زیر لثه، می‌بایست با استخوان فک به خوبی سازگاری داشته باشد.

Transos-teal:

این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا یک قاب U شکل می‌باشد که از بین استخوان فک و بافت لثه عبور می‌کند و به داخل دهان می‌رسد.

انتخاب هریک از انواع ایمپلنت‌های فوق بسته به مهارت دندانپزشک در درمان ایمپلنت خواهد داشت.

---

نحوه کاشت ایمپلنت :

کاشت ایمپلنت دندان به حالت پانچ صورت می‌گیرد و به همین جهت آسیبی به عروق خونی استخوان فک وارد نمی‌کند. اما دکتر دندانپزشک می‌بایست برای حذف تراش دندان‌های مجاور تلاش کند. اما باید یادآور شد که عوارض کاشت دندان به این روش چیزی نزدیک به صفر می‌رسد و دارای نتیجه بسیار مطلوبی خواهد بود. اما چیزی که بر میزان دوام و ماندگاری ایمپلنت تاثیر گذار خواهد بود، مراقبت‌های بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندان می‌باشد. در حالت کلی می‌توان گفت که دندان‌های کاشته شده تا آخر عمر همراه با بیمار خواهند بود، اما در صورتی که بخوبی از آن‌ها مراقبت نشود، نیاز به ترمیم خواهند داشت.

هزینه ایمپلنت :

مواردی که هزینه ایمپلنت را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد به شرح زیر خواهد بود:

• هزینه فیکسچر (قسمت کاشتنی انواع ايمپلنت دنداني)
• قطعات پروتزی
• هزینه‌ی لابراتوار (روکش ایمپلنت)
• هزینه دندانپزشک
• در صورتی که نیاز به جراحی باشد هزینه جراحی به هزینه‌ها اضافه می‌شود.

---

دسته بندی انواع ایمپلنت از نظر نوع درمان :

شایان ذکر است که انواع ایمپلنت به انواع روش‌های درمانی وابسته خواهد بود:

1- فقدان یک دندان :

دو روش درمانی برای این حالت ذکر شده است که به شرح زیر می‌باشد:

– روش بریج(پل) :

در این روش می‌بایست دندان‌های مجاور ناحیه‌ای که دچار فقدان دندان شده است تراشیده شود. پس در همین ابتدا می‌توان متوجه شد که این روش یک نقطه ضعف بزرگ دارد که آن آسیب رساندن به دو دندان سالم و در ادامه‌ی آن ایجاد پوسیدگی می‌باشد.

– روش ایمپلنت:

این روش نسبت به روش قبل روش بهتری بوده و نقطه ضعفی که ذکر شد را شامل نمی‌شود. در این روش آسیبی به دندان‌های مجاور وارد نمی‌شود و همچنین می‌توان گفت این امر به سبب تحریک استخوان در قسمتی از فک که فاقد دندان می‌باشد مانع از تحلیل استخوانی می‌شود.

2- فقدان بیش از یک دندان :

دو روش درمانی برای درمان چند دندان از دست رفته وجود دارد که در زیر به آن اشاره می‌کنیم.

– پروتز متحرک :

با استفاده از این روش به صورت قلاب اطراف دندان قرار می‌گیرند. در این روش نیز آسیبی از جهت تراشیدن به دندان ها وارد نمی‌شود اما به دلیل وجود فشار قلاب، امکان لق شدن دندان‌های پایه و در نهایت، پوسیدگی آن‌ها وجود دارد.

– روش ایمپلنت :

در این روش علاوه بر حفظ زیبایی ظاهری، از آسیب به دندان‌های دیگر و همچنین استخوان فک جلوگیری می‌شود.

3- از دست رفتن همه دندان ها :

در این حالت نیز همچون حالت‌های قبل دو روش درمانی ذکر شده است:

– پروتز متحرک :

پروتزهای متحرک مشکلاتی از قبیل لقی پروتز در دهان، سختی تکلم و مواردی چند را شامل می‌شوند.

– روش ایمپلنت :

این روش زیبایی و راحتی برای بیمار به ارمغان می‌آورد (ایمپلنت دندان مصنوعی).

---

براکت قبل از ایمپلنت

اگر لازم است ارتودنسی و ایمپلنت دندان انجام دهید، معمولاً ابتدا گذاشتن براکت‌ها مناسب‌تر است. به این دلیل که دندان ایمپلنت، نمی‌تواند به محض قرار گرفتن مانند یک دندان معمولی حرکت کند. ایمپلنت داخل فک ثابت است و فاقد رباط‌هایی است که امکان ترمیم مجدد دندان را فراهم می‌آورند. در بسیاری از بیماران، جهت ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و جابجایی ریشه دندان‌های همسایه درموقعیت‌های صحیح ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز باشد.
پس در حالی که می توانیم دندان‌ها را در اطراف ایمپلنت‌ها جابجا کنیم، معمولاً بهتر است ابتدا درمان ارتودنسی انجام شود، بنابراین می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که دندان‌های شما در وضعیت مناسبی قرار دارند. و نگران نباشید اگر دندان خود را از دست داده اید، می‌توانیم یک دندان کاذب موقت قرار دهیم تا مطمئن شویم که در هیچ نقطه فضای خالی باقی نمانده باشد.
برای برخی از بیماران، درمان ارتودنسی حتی می‌تواند یک ضرورت قبل از ایمپلنت باشد جهت ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و حتی حرکت ریشه دندان‌های همسایه در موقعیت صحیح.

براکت بعد از ایمپلنت

هرچند ممکن است بعضی اوقات معقول‌تر باشد که قبل از شروع ارتودنسی ابتدا ایمپلنت انجام شود. اگر دندان‌های اطراف ایمپلنت برای درمان ارتودنسی هدف قرار نگرفته‌اند، می توانید ایمپلنت را پیش ببرید و قبل از اعمال براکت بر دندان‌ها آن را قرار دهید. به علاوه، اگر ایمپلنت دندان نیاز به تکیه‌گاه داشته باشد تا بتواند نیروهای مناسب را برای جابجایی دندان‌های دیگر به کار برد، بیمار احتمالاً قبل از قرار دادن براکت‌ها ایمپلنت را انجام می‌دهد.
با افزایش سن، دندان‌ها به طور طبیعی بیشتر به سمت جلوی دهان جمع می‌شوند، این بدان معنی است که ایمپلنت (که نمی تواند حرکت کند) ممکن است با گذشت زمان شروع به خارج شدن از مکان خود کند. اگر ایمپلنت در مقایسه با دندان‌های دیگر، درجای مناسب قرار بگیرد، می‌توان از براکت‌ها برای حرکت دندان‌های اطراف آن استفاده کرد.
اگر ایمپلنت شما در جای مناسب قرار نگرفته، پس از آنکه بقیه دندان‌های شما مرتب شوند، خارج از مکان به نظر می‌رسد. در آن صورت می‌توان تصمیمی گرفت که درمان ارتودنسی را ابتدا انجام داده و بعد از برداشتن براکت‌ها ایمپلنت را انجام دهید.
ایمپلنت دندان قابل جابجایی نیست، اما تا زمانی که ایمپلنت شما در وضعیت مناسبی قرار داشته باشد، می‌توانیم دندان‌های اطراف را با استفاده از یک براکت ثابت جابجا کنیم. حتی اگر چندین ایمپلنت داشته باشید، هنوز هم درمان ارتودنسی امکان پذیر است.

---

ایمپلنت بهتر است قبل از ارتودنسی انجام شود یا بعد از آن؟

به طور کلی بهتر است قبل از کاشت دندان از درمان‌های ارتودنسی استفاده شود. به این دلیل که ترمیم‌های ایمپلنت مانند دندان‌های طبیعی شما با براکت‌ها حرکت نمی‌کنند، و اگر دندان ایمپلنت شده با قرار دادن براکت حرکت کند، نتیجه خرابی ایمپلنت است.
در صورت درمان ناهنجاری دندان و فک در ابتدا، به متخصصان این امکان را می‌دهد که در هنگام آماده سازی شما برای ایمپلنت دندان، با دندان‌های مرتب‌تر کار کنند. پس از مرتب شدن دندان، میزان فضای فک بیشتر مشخص می‌شود. ممکن است انجام هر دو فرآیند به طور همزمان برای شما ایده‌آل به نظر برسد، اما نیاز به تکمیل ارتودنسی برای یک نتیجه موفق جهت انجام ایمپلنت بسیار مهم است.
پس از برداشته شدن براکت و مرتب شدن دندان‌ها، بیمار آزاد است كه بلافاصله عمل ایمپلنت را آغاز كند. مانند تمام درمان‌های ارتودنسی، بیمار ملزم به استفاده از نگهدارنده است، اما این امر نباید بر ایمپلنت دندان تأثیر بگذارد. هدف نگهدارنده، نگه داشتن دندان در موقعیت جدید خود است، بنابراین استفاده از آن جهت تکمیل فرآیند درمان ارتودنسی بسیار مهم است.
دندان‌های از دست رفته باعث ایجاد مشکل در جویدن، صحبت صریح و یا حتی لبخند زدن شوند، ایمپلنت در بافت لثه جاسازی می‌شود که در طی یک دوره بهبودی چهار یا شش ماهه اجازه می‌دهد تا استخوان رشد و ترکیب پیدا کند و ایمپلنت آن را جزئی از آناتومی دائمی دندان قرار دهد.
پس از بهبودی، پوشش محافظ برداشته می‌شود، براکت‌ها برای مرتب سازی دندان‌های شما استفاده می‌شوند و ایمپلنت برای کاشت دندان‌هایی که در اثر ضربه، عفونت یا پوسیدگی بیش از حد دندان از بین رفته‌اند، اجرا می‌شود.
درمان ممکن است مدتی طول بکشد، با این حال لبخند شما دائمی است و برای تمام عمر شما ماندگار خواهد شد.

---

---

 مراقبت از ایمپلنت بعد از جراحی :

• بیمار به مدت 8 ساعت از خوردن مواد غذایی منع می‌باشد.
• روزی سه مرتبه، استفاده از دهان شویه تاکید شده است.
• بیمار به مدت یک روز نمی‌بایست از مسواک استفاده کند.
• رعایت بهداشت دهان و دندان به طور منظم
• استفاده از سیگار، خوردن قهوه و چای در سه روز اول ممنوع می‌باشد.

بهتر است بعد از انجام ارتودنسی ، کار ایمپلنت دندان را انجام دهید. چرا که جابجایی دندان‌های کاشته شده توسط ارتودنسی کار سختی است

کیس‌های مرتبط با ارتودنسی و ایمپلنت رو که توسط دکتر داودیان درمان شده‌اند را می‌توانید در لینک زیر مشاهده بفرمایید.