ارتودنسی و ایمپلنت

به طور کلی بهتر است ارتودنسی قبل از درمان های پروتزی دندان از جمله ایمپلنت انجام گیرد. زیرا از یکسو دندانهای کاشته شده با ارتودنسی قابل حرکت دادن نیستند و این امر جابجایی دندانهای دیگر را هم می تواند با ارتودنسی دچار اشکال کند. از سوی دیگر می توان با ارتودنسی نسبت به موازی کردن ریشه های دندانی مجاور نواحی بی دندانی و تأمین فضای کافی جهت پروتز تاج دندانهای ایمپلنت اقدام نمود. بدین ترتیب درمان ایمپلنت بعد از ارتودنسی از کیفیت و دوام بیشتری برخوردار خواهد بود.

ایمپلنت چیست؟

از بین رفتن دندان ها یک اتفاق نسبتاً متداول است، چه ازطریق آسیب دیدگی و چه از نظر بیماری، شاهد این موضوع هستیم که تعداد بیشتری از بیماران برای جایگزینی دندان خود ایمپلنت را انتخاب می کنند. کاشت دندان یا ایمپلنت از یک پست تیتانیومی تشکیل شده است که در استخوان فک وارد می شود تا ریشه دندان از دست رفته جایگزین شود. سپس به یک تاج وصل می شود، که دقیقاً مانند یک دندان طبیعی به نظر می رسد و کار می کند. این فرآیند به طور معمول 3 تا 4 ماه به طول می‌انجامد و به دنبال آن، هنگامی که این جوش خوردن ایمپلنت و استخوان فک صورت گرفت، نوبت به قسمت تاج و روکش دندان می‌رسد تا بر روی پایه قرار بگیرد. ایمپلنت‌های دندان به جایگزینی گفته می‌شوند که برای یک یا چند دندان از دست رفته به کار می‌رود و جنس آن از پایه ی تیتانیومی ساخته شده است که به راحتی قابل سازگار با سلول های بدن می‌باشند.

هنگامی که ایمپلنت های دندانی در موقعیت قرار بگیرند نباید حرکت کنند، اما متأسفانه دندان های طبیعی طابع نیستند. دندان ها می توانند به دلایل زیادی تغییر شکل دهند، با افزایش سن، تمایل طبیعی دندان ها برای جمع شدن به سمت جلوی دهان وجود دارد. برای بسیاری از بیماران، براکت یک راه حل آشکار جهت حل این مشکل ارائه می دهد، اما اگر یک یا چند ایمپلنت دندان داشته باشید، آیا براکت ها هنوز یک گزینه هستند؟

پاسخ کوتاه این است: بله ، براکت ها می توانند کاملاً مناسب باشند و بسته به شرایط شما چند رویکرد وجود دارد که می توانیم از آن استفاده کنیم.

دلیل استفاده از ایمپلنت چیست؟

از آنجایی که هر شخصی به داشتن دندان هایی زیبا و مرتب همراه با سلامت دندان علاقه مند می‌باشد، ایمپلنت دندان می‌تواند با جایگزینی در قسمت هایی که دندان از دست رفته ای وجود دارد، علاوه بر لبخندی زیبا و دلنشین، توانایی شما را برای امر جویدن به شما بازگرداند. سن انجام ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر خواهد بود.

آیا با وجود دندان افتاده می توان براکت ارتودنسی گذاشت؟

اگر بیمار دندانی را از دست بدهد، متخصص ارتودنسی گزینه های مختلفی دارند. در برخی موارد، ممکن است برای بستن فضای ایجاد شده توسط دندان از دست رفته، از ارتودنسی استفاده شود. این ممکن است یک گزینه عالی برای بیمارانی باشد که از قبل با فشار دندان ها روبرو هستند. اگر دندان از دست رفته نیاز به جایگزین داشته باشد، براکت ها ممکن است برای پر کردن فضای خالی در آینده، استفاده شوند. اگر فضا به اندازه کافی باز نباشد، ارتودنسی می تواند فضا را بازتر کند، بنابراین فضای کافی برای ایمپلنت ایجاد می شود. اگر در حال حاضر فضایی برای ترمیم دندان وجود داشته باشد، براکت ها می توانند آن ناحیه را باز نگه دارند تا دندانهای اطراف به داخل آن هدایت نشوند.

انواع ایمپلنت:

Endosteal:

این نوع ایمپلنت همانند یک پیچ و یا استوانه ای تیغه ای شکل و پوشیده شده به همراه فلز و یا سرامیک در استخوان فک جای می‌گیرد.

Subperiosteal :

: این نوع ایمپلنت قابل جای گذاری در استخوان و در زیر لثه می‌باشد. مواد این نوع ایمپلنت از نوع تیتانیوم می‌باشد زیرا به سبب جای گیری در زیر لثه، می‌بایست با استخوان فک به خوبی سازگاری داشته باشد.

Transos-teal:

این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا یک قاب U شکل می‌باشد که از بین استخوان فک و بافت لثه عبور می‌کند و به داخل دهان می‌رسد.

انتخاب هریک از انواع ایمپلنت های فوق بسته به مهارت دندانپزشک در درمان ایمپلنت خواهد داشت.

نحوه کاشت ایمپلنت :

کاشت ایمپلنت دندان به حالت پانچ صورت می گیرد و به همین جهت آسیبی به عروق خونی استخوان فک وارد نمی کند. اما دکتر دندانپزشک می‌بایست برای حذف تراش دندان های مجاور تلاش کند. اما باید یادآور شد که عوارض کاشت دندان به این روش چیزی نزدیک به صفر می رسد و دارای نتیجه بسیار مطلوبی خواهد بود. اما چیزی که بر میزان دوام و ماندگاری ایمپلنت تاثیر گذار خواهد بود، مراقبت های بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندان می‌باشد. در حالت کلی می توان گفت که دندانهای کاشته شده تا آخر عمر همراه با بیمار خواهند بود، اما در صورتی که بخوبی از آنها مراقبت نشود، نیاز به ترمیم خواهند داشت.

هزینه ایمپلنت :

مواردی که هزینه ایمپلنت را تحت تاثیر خود قرار میدهد به شرح زیر خواهد بود:

• هزینه فیکسچر (قسمت کاشتنی انواع ايمپلنت دنداني)
• قطعات پروتزی
• هزینه ی لابراتوار(روکش ایمپلنت)
• هزینه دندانپزشک
• در صورتی که نیاز به جراحی باشد هزینه جراحی به هزینه ها اضافه میشود.

دسته بندی انواع ایمپلنت از نظر نوع درمان :

شایان ذکر است که انواع ایمپلنت به انواع روش های درمانی وابسته خواهد بود:

1- فقدان یک دندان :

دو روش درمانی برای این حالت ذکر شده است که به شرح زیر می باشد:

– روش بریج(پل) :

در این روش می بایست دندان های مجاور ناحیه ای که دچار فقدان دندان شده است تراشیده شود. پس در همین ابتدا می توان متوجه شد که این روش یک نقطه ضعف بزرگ دارد که آن آسیب رساندن به دو دندان سالم و در ادامه ی آن ایجاد پوسیدگی می باشد.

– روش ایمپلنت:

این روش نسبت به روش قبل روش بهتری بوده و نقطه ضعفی که ذکر شد را شامل نمی شود. در این روش آسیبی به دندان های مجاور وارد نمی شود وهمچنین می توان گفت این امر به سبب تحریک استخوان در قسمتی از فک که فاقد دندان می‌باشد مانع از تحلیل استخوانی می‌شود.

2- فقدان بیش از یک دندان :

دو روش درمانی برای درمان چند دندان از دست رفته وجود دارد که در زیر به آن اشاره می کنیم.

– پروتز متحرک :

با استفاده از این روش به صورت قلاب اطراف دندان قرار می گیرند. در این روش نیز آسیبی از جهت تراشیدن به دندان ها وارد نمی شود اما به دلیل وجود فشار قلاب، امکان لق شدن دندان های پایه و در نهایت، پوسیدگی آنها وجود دارد.

– روش ایمپلنت :

در این روش علاوه بر حفظ زیبایی ظاهری، از آسیب به دندان های دیگر و همچنین استخوان فک جلوگیری می شود.

3- از دست رفتن همه دندان ها :

در این حالت نیز همچون حالت های قبل دو روش درمانی ذکر شده است:

– پروتز متحرک :

پروتزهای متحرک مشکلاتی از قبیل لقی پروتز در دهان، سختی تکلم و مواردی چند را شامل می شوند.

– روش ایمپلنت :

این روش زیبایی و راحتی برای بیمار به ارمغان می آورد(ایمپلنت دندان مصنوعی).

بیشتر بخوانید: ایمپلنت و ارتودنسی دندان

براکت قبل از ایمپلنت

اگر لازم است ارتودنسی و ایمپلنت دندان انجام دهید، معمولاً ابتدا گذاشتن براکت ها مناسب تر است. به این دلیل که دندان ایمپلنت، نمی تواند به محض قرار گرفتن مانند یک دندان معمولی حرکت کند. ایمپلنت داخل فک ثابت است و فاقد رباط هایی است که امکان ترمیم مجدد دندان را فراهم می آورند. در بسیاری ازبیماران، جهت ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و جابجایی ریشه دندان های همسایه درموقعیت های صحیح ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز باشد.
پس در حالی که می توانیم دندان ها را در اطراف ایمپلنت ها جابجا کنیم، معمولاً بهتر است ابتدا درمان ارتودنسی انجام شود، بنابراین می توانیم اطمینان حاصل کنیم که دندان های شما در وضعیت مناسبی قرار دارند. و نگران نباشید اگر دندان خود را از دست داده اید، می توانیم یک دندان کاذب موقت قرار دهیم تا مطمئن شویم که در هیچ نقطه فضای خالی باقی نمانده باشد.
برای برخی از بیماران، درمان ارتودنسی حتی می تواند یک ضرورت قبل ازایمپلنت باشد جهت ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و حتی حرکت ریشه دندان های همسایه در موقعیت صحیح.

براکت بعد از ایمپلنت

هرچند ممکن است بعضی اوقات معقول تر باشد که قبل از شروع ارتودنسی ابتدا ایمپلنت انجام شود. اگر دندان های اطراف ایمپلنت برای درمان ارتودنسی هدف قرار نگرفته اند، می توانید ایمپلنت را پیش ببرید وقبل ازاعمال براکت بر دندان ها آن را قرار دهید. به علاوه، اگر ایمپلنت دندان نیاز به تکیه گاه داشته باشد تا بتواند نیروهای مناسب را برای جابجایی دندان های دیگر بکار برد، بیمار احتمالاً قبل از قرار دادن براکت ها ایمپلنت را انجام می دهد.
با افزایش سن، دندان ها به طور طبیعی بیشتر به سمت جلوی دهان جمع می شوند، این بدان معنی است که ایمپلنت (که نمی تواند حرکت کند) ممکن است با گذشت زمان شروع به خارج شدن از مکان خود کند. اگرایمپلنت در مقایسه با دندان های دیگر، درجای مناسب قرار بگیرد، می توان از براکت ها برای حرکت دندان های اطراف آن استفاده کرد.
اگر ایمپلنت شما در جای مناسب قرار نگرفته، پس از آنکه بقیه دندان های شما مرتب شوند، خارج از مکان به نظر می رسد. در آن صورت می توان تصمیمی گرفت که درمان ارتودنسی را ابتدا انجام داده و بعد از برداشتن براکت ها ایمپلنت را انجام دهید.
ایمپلنت دندان قابل جابجایی نیست، اما تا زمانی که ایمپلنت شما در وضعیت مناسبی قرار داشته باشد، می توانیم دندان های اطراف را با استفاده از یک براکت ثابت جابجا کنیم. حتی اگر چندین ایمپلنت داشته باشید، هنوز هم درمان ارتودنسی امکان پذیر است.

ایمپلنت بهتر است قبل از ارتودنسی انجام شود یا بعد از آن؟

به طور کلی بهتر است قبل ازکاشت دندان از درمان های ارتودنسی استفاده شود. به این دلیل که ترمیم های ایمپلنت مانند دندان های طبیعی شما با براکت ها حرکت نمی کنند، و اگردندان ایمپلنت شده با قرار دادن براکت حرکت کند، نتیجه خرابی ایمپلنت است.
در صورت درمان ناهنجاری دندان و فک در ابتدا، به متخصصان این امکان را می دهد که در هنگام آماده سازی شما برای ایمپلنت دندان، با دندان های مرتب تر کار کنند. پس از مرتب شدن دندان، میزان فضای فک بیشتر مشخص می شود. ممکن است انجام هر دو فرآیند به طورهمزمان برای شما ایده آل به نظر برسد، اما نیاز به تکمیل ارتودنسی برای یک نتیجه موفق جهت انجام ایمپلنت بسیارمهم است.
پس از برداشته شدن براکت و مرتب شدن دندان ها، بیمارآزاد است كه بلافاصله عمل ایمپلنت را آغاز كند. مانند تمام درمان های ارتودنسی، بیمار ملزم به استفاده از نگهدارنده است، اما این امرنباید بر ایمپلنت دندان تأثیر بگذارد. هدف نگهدارنده، نگه داشتن دندان در موقعیت جدید خود است، بنابراین استفاده از آن جهت تکمیل فرآیند درمان ارتودنسی بسیار مهم است.
دندان های از دست رفته باعث ایجاد مشکل در جویدن، صحبت صریح و یا حتی لبخند زدن شوند، ایمپلنت در بافت لثه جاسازی می شود که در طی یک دوره بهبودی چهار یا شش ماهه اجازه می دهد تا استخوان رشد و ترکیب پیدا کند و ایمپلنت آن را جزئی از آناتومی دائمی دندان قرار دهد.
پس از بهبودی، پوشش محافظ برداشته می شود، براکت ها برای مرتب سازی دندان های شما استفاده می شوند وایمپلنت برای کاشت دندان هایی که در اثر ضربه، عفونت یا پوسیدگی بیش ازحد دندان از بین رفته اند، اجرا می شود.
درمان ممکن است مدتی طول بکشد، با این حال لبخند شما دائمی است و برای تمام عمر شما ماندگار خواهد شد.

عوامل تاثیر گذار در آسیب رساندن به ایمپلنت :

• نامناسب بودن بهداشت دهان و دندان
• آسیب و ضربه به ایمپلنت دندانی
• پروتز نامناسب
• جراحی نامناسب

مزایای انجام روش درمانی ایمپلنت :

• آسیبی به دندان های مجاور و سالم وارد نمیشود.
• حلیل استخوان فک صورت نمی گیرد.
• طولانی بودن عمر ایمپلنت
• مقاومت بالای ایمپلنت
• زیبایی

معایب ایمپلنت :

• ایمپلنت نسبت به پروتز ثابت یا متحرک هزینه بر تر می باشد.
• طول دوره درمان به این روش طولانی تر می باشد.
• احتمال عفونت دندان و شکست آن وجود دارد.
• نیاز به معاینات دوره ای توسط دندانپزشک برخلاف پروتز ثابت یا متحرک

 مراقبت از ایمپلنت بعد از جراحی :

• بیمار به مدت 8 ساعت از خوردن مواد غذایی منع می باشد.
• روزی سه مرتبه، استفاده از دهان شویه تاکید شده است.
• بیمار به مدت یک روز نمی بایست از مسواک استفاده کند.
• رعایت بهداشت دهان و دندان به طور منظم
• استفاده از سیگار، خوردن قهوه و چای در سه روز اول ممنوع می باشد.

بهتر است بعد از انجام ارتودنسی ، کار ایمپلنت دندان را انجام دهید. چرا که جابجایی دندان های کاشته شده توسط ارتودنسی کار سختی است